Przejdź do głównej zawartości

PRACE MARKA KIJEWSKIEGO



Marek Kijewski był polskim rzeźbiarzem. Urodził się w 1955 roku w Gdańsku, zmarł 19 sierpnia 2007 w Warszawie.

W latach 1981-85 studiował na 
Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rzeźby. Wraz z Mirosławem Bałką i Mirosławem Filonikiem współtworzył formację artystyczną Neue Bieremiennost (w latach 1985-87).  W tym okresie tworzył głównie prace figuratywne związane z nurtem tak zwanej Nowej Ekspresji. Od 1987 r., zaczął wykorzystywać w swojej twórczości światło (jarzeniówki, neony), wprowadził barwy  (przede wszystkim barwę niebieską, czerwoną i białą), oraz symbolikę często zaczerpniętą z pism teologa prawosławnego Pawła Fłorenskiego. Od 1996 roku pracował razem ze swoją partnerką Małgorzatą Malinowską „Kocur”, mieszkał i tworzył w Warszawie.

W połowie lat 90. artysta rozszerzył pole zainteresowań o obszar szeroko pojętej współczesnej kultury wizualnej, głównie kultury masowej i zaczął tworzyć prace z wykorzystaniem nieartystycznych materiałów, często zaczerpniętych z życia potocznego, takich jak: beton, pianka poliuretanowa, pawie pióra, dojrzałe jeżyny cukrowe, rogi byka, guma, puszki po piwie, prezerwatywy, orzechy włoskie, sklejka, klocki LEGO, konopie, a także 24-karatowe złoto.
Rozszerzenie pola zainteresowań szło w parze z kontynuacją wątków z kultury wysokiej, tropów prowadzących do kanonów kultury światowej, odniesień do filozofii i religii. Ta sfera sygnalizowana była użyciem szlachetnych materiałów, takich jak złoto płatkowe, brąz, środki halucynogenne, szlachetne kamienie oraz formalnym nawiązaniem do klasycznych form rzeźbiarskich, jak totem, obelisk, posąg, popiersie, pomnik konny. 

W 2007 roku Marek Kijewski zaprosił grupę zaprzyjaźnionych artystów na plener "Bifurkacje" w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Udział w nim wzięli Małgorzata MalinowskaPiotr KurkaRobert RumasJulita WójcikJoanna RajkowskaOskar Dawicki, Robert Jurkowski, Leszek Golec i Tatiana Czekalska, a wśród zaproszonych twórców byli też Mirosław Bałka i Tomasz Stańko. Kijewski wykonał podczas pobytu w Orońsku prototyp pracy Pierwszy element, która w zamyśle artysty miała się składać z trzynastu figurek siedzących piesków odlanych z żywicy. Z piersi każdego z nich "wyrastało" duże serce - Kijewski planował podczas wystawy poplenerowej umieścić tam niewielkie ilości materiału wybuchowego, aby serca piesków eksplodowały (ze względów bezpieczeństwa ostatecznie porzucił ten pomysł). Dwanaście figurek w kolorach niebieskim i czerwonym oraz jedna złota nawiązywały symboliką barw do sfery ducha (kolor niebieski), sfery materii (kolor czerwony) i czystej energii (złoto). Praca nie została ukończona przez artystę, który zmarł wkrótce po zakończeniu pleneru. Udało się ją jednak zrekonstruować na podstawie zachowanych szkiców oraz wzorca-prototypu i została pokazana wraz z pracami innych artystów na wystawie poplenerowej "Bifurkacje" w Orońsku w 2008 roku.
Przykładowe prace artysty:
1   


11.  „Języki starożytne” 1995r.







12.     „Rozmyślania króla Zygmunta III na temat kobiety upadłej na duchu” 1987r.









13.     „Św. Sebastian”



 kamila Hałabuda













Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Dzieła Marcela Duchampa

KIM BYŁ MARCEL DUCHAMP? Marcel Duchamp, a właściwie Henri-Robert-Marcel Duchamp (ur. 28 lipca 1887 w Blainville-Crevon, zm. 2 października 1968 w Neuilly-sur-Seine) był francuskim malarzem i szachistą. Marcel Duchamp pochodził z rodziny artystów: był bratem rzeźbiarza Raymonda Duchamp-Villona malarza fowisty, rysownika i grawera Jacques’a Villona i malarki Suzanne Duchamp. Po raz pierwszy wystawiał swoje dzieła w 1909 na Salonie Niezależnych i Salonie Jesiennym w Paryżu. Początkowo obracał się w kręgu fowistów, nawiązywał też do Cézanne’a, symbolizmu i kubizmu. Od połowy lat 30. współpracował z surrealistami, uczestnicząc w ich wystawach. W 1942, podczas okupacji Paryża przez Niemców, osiadł na stałe w Nowym Jorku, a trzynaście lat później otrzymał amerykańskie obywatelstwo. TWÓRCZOŚĆ DUCHAMPA Wczesne prace Duchampa były głównie postimpresjonistyczne. Eksperymentował z klasycznymi technikami oraz tematami takimi jak kubizm oraz fowizm. Zapytany kiedyś o inspiracje, któr

Sztuka ludowa. Na szkle malowane- Ewelina Pęksowa

Ewelina urodziła się 18 października 1928 r. w Zakopanem w góralskiej rodzinie. Jej ojciec Stanisław Zubek był sławnym producentem nart tzw. „zubków”. W 1939 roku ukończyła zakopiańskie gimnazjum „Szarotka”. Jeszcze przed wojną poznała swojego przyszłego męża, starszego od niej o 9 lat Władysława Pęksowa. W czasie okupacji działał w konspiracji i ukrywał się w Krakowie. W 1944 r. pobrali się pod fałszywym nazwiskiem Wojdyna. Po wojnie wrócili do Zakopanego. W tym czasie Ewelina pomagała ojcu w produkcji nart, szyła swetry i czapki dla narciarzy czy zajmowała się ogrodem. W 1964 r. zaczęła się jej historia ze sztuką. Zaczęła od rzeźbienia w drewnie. Tworzyła ikony. Zawsze zostawiała słoje, bo według niej nadawały obrazowi swój wyraz. Dwa lata później przeszła na malowanie na szkle. Jej sztuka zyskała wielką sławę w kraju i za granicą, a oryginalny styl malowania wyróżnia ją zdecydowanie spośród innych malarzy ludowych. Od 1973 r. brała udział w kilkudzies

Obrazy Pieta Mondriana

Piet Mondrian urodził się w 1872 w Holandii. Przez jakiś czas był nauczycielem rysunku, jednak to mu nie wystarczało. Postanowił opuścić dom rodzinny i udać się do Amsterdamu, gdzie zapisał się na Akademię Sztuk Pięknych (Rijksakademie). W pierwszym okresie swojej tw órczości Mondrian malował przede wszystkim pejzaże. Jednym z najważniejszych motywów znajdujących się na jego pracach było drzewo.  Piet Mondrian, Czerwone drzewo, olej na pł ótnie, źródło: Gemeentemuseum Na powyższym obrazie od razu rzuca nam się w oczy zestawienie kolorów. Połączenie żywych barw drzewa z posępnymi tła pasuje tu do siebie. Wszystko oddziałuje jako całość. Ważnym i przełomowym momentem w życiu Pieta Mondriana było zamieszkanie w Paryżu. Malarz związał się tam z ruchem kubistycznym, który mocno wpłynął na jego sztukę. Odnalazł nowe   źródło inspiracji - miasto, plakaty, ulice sprowadzane do najprostszych form. Na obrazie "Still Life with Gingerpot I" dos