Przejdź do głównej zawartości

Krytycznie o telewizji śniadaniowej



“Dzień Dobry Ameryko” - najpopularniejszy magazyn śniadaniowy w USA i na świecie





Krytycznie o telewizji śniadaniowej

Telewizja śniadaniowa towarzyszy ludziom w wielu regionach świata już od 60 lat. Łączy ona wiele rodzajów treści w jeden program - wywiady, reportaże, wiadomości i plotki ze świata, kąciki kulinarne, porady lekarzy, dietetyków czy psychologów. Poruszane są kwestie codzienne, czasem również i te poważne, jak np. te związane z poważnymi chorobami. Pionierem był program „Today” wyemitowany przez stację NBC w 1952 roku. Amerykanie musieli czekać niemalże 25 lat na (jak się potem okazało) najbardziej charakterystyczny i ikoniczny program „Good Morning America”. Wraz ze wzrostem popularności tego typu rozrywki na całym świecie powoli zaczęły powstawać kolejne tego typu programy — w Europie siostrzane do GMA „Good Morning Britain”. Wraz z postępującą globalizacją telewizja śniadaniowa rozpowszechniła się na wszystkie państwa zachodnie i zaczyna również zataczać kręgi w państwach rozwijających się (ergo Chiny, Indie, Indonezja czy Wietnam). Polskim kultowym programem była „Kawa czy herbata?”. Aktualnie o widza walczy TVN z „Dzień Dobry TVN” i TVP2 z „Pytaniem na śniadanie”. Są one z nami od dłuższego czasu, widać jednak, że format zaczyna się wyczerpywać. Postaram się nakreślić, jakie są tego objawy oraz jak temu można w porę zapobiec.



Najbardziej ikoniczne duo “Dzień Dobry TVN” - Dorota Wellman i Marcin Prokop





Treści przestają być dopasowane do odbiorcy

Świat się nieustannie zmienia. Tempo uległo podwyższeniu po tym, jak globalizacja doszła do głosu, a nowoczesne media nie dają nawet chwili wytchnienia. Zmiany w świecie wymuszają jednak zmiany w ludziach — czyli również w nas. Jesteśmy codziennie bombardowani tysiącami informacji ze świata. Wielu ludzi żyje w biegu, a nowe pokolenia nie będą żadnym wyjątkiem w tej kwestii. Kiedy w 1952 powstawała telewizja śniadaniowa nikt nie wiedział czym jest internet, a telewizja nadal nie była w pełni rozwinięta. Maj 1968 miał dopiero nadejść, a wszyscy dalej żyli w konserwatywnych społeczeństwach. Do dzisiaj świat przeszedł wiele fundamentalnych zmian, jednakże format magazynów śniadaniowych ulega tylko powolnej ewolucji, co nie mniej jest niewystarczające, by nadążyć za zmianami. Dzisiejszy widz oczekuje zupełnie innych treści — np. informacji jak żyć zdrowo, jak się rozwijać, jakie są różne kultury na świecie. Dzisiejsi młodzi ludzie chcą coraz to bardziej odsunąć od siebie profanum. Chcą wartościowe informacje zaprezentowane w skondensowanej formie. W opozycji jednak stoją pokolenia wychowane w PRL-u, czyli aktualnie główni odbiorcy śniadaniówek. Są to w większości ludzie, którzy idą rankiem do pracy bądź gospodynie domowe. Telewizja śniadaniowa musi i próbuje połączyć te dwie rzeczy ze sobą, nieskutecznie. Ludzi „starej daty” (określenie użyte nie obraźliwie) nie interesują materiały o rozwoju osobistym, czy o innych kulturach — w większości chcą oni niewymagających treści, poruszających kwestie codziennego życia. Jest to olbrzymi problem, przed którym stają stacje telewizyjne — który jest na dodatek bardzo trudny do naprawienia.




“Dzień dobry Brytanio” - program który powstał na fali popularności GMA








Telewizja przestaje być konkurencyjna

Jest to fakt, któremu się nie da zaprzeczyć. Polacy odchodzą od klasycznej telewizji i przechodzą na internetową. Nie należy się temu zjawisku dziwić — treści w internecie są dostępne w każdym momencie i nikt ich nie narzuca odbiorcy — w przeciwieństwie do zwykłej telewizji. Ma to bardzo duży wpływ na telewizję śniadaniową. Emisja programów śniadaniowych ma miejsce od rana przez 3 godziny do południa. W tym czasie nie znajdziemy jednak aż tyle treści, dużą część tych godzin zajmują reklamy. I tak jak kilkadziesiąt lat temu nie był to problem, gdyż nie istniały znaczące alternatywy, tak teraz może to zjawisko doprowadzić do exodusu telewizji. Treść jest rozwleczona i rozmyta w czasie, a poruszane tematy nie są zawsze interesujące. Można powiedzieć, że oglądając magazyn pod jedną nazwą ogląda się wiele mniejszych programów, które składają się na całość. Nie pozwala to jednak na obejrzenie tylko wybranych informacji, niejednokrotnie należy czekać godziny, by np. móc obejrzeć interesujący nas wywiad. Internet nie ma z tym problemu, oglądamy to, na co mamy ochotę, nie marnując przy tym czasu, który jest cenny.




Autorstwo: Michaela Draganska, PhD z lebow.drexel.edu/news/brand-building-internet-vs-tv-advertising




Jak temu zapobiec?

Odpowiedź jest prosta — należy przestać się oszukiwać i próbować by klasyczna telewizja śniadaniowa trafiała do każdego odbiorcy. Nic bowiem nie będzie żyć wiecznie, potrzebna jest rewolucja. Najbardziej stosowny byłby podział telewizji śniadaniowej ze względu na grupy odbiorców. Telewizja śniadaniowa „klasyczna” powinna pozostać w zwykłym TV i publikować treści interesujące osoby starsze od „millenialsów”. Treści interesujące młodsze pokolenia powinny zostać stopniowo przenoszone do telewizji internetowej. Problemem pozostaje jednak w jaki sposób należy te treści publikować — tradycyjnie, jako ciąg programów, czy może jednak postawić na to by każdy reportaż/wywiad był osobnym filmem, jednakże po jednym szyldem telewizji śniadaniowej. Nieważne jest jednak jaka jest odpowiedź, w przeciągu najbliższych kilkunastu lat będziemy mogli być świadkami zmian, jakie przejdzie telewizja.



Jakub Szuliński



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Dzieła Marcela Duchampa

KIM BYŁ MARCEL DUCHAMP? Marcel Duchamp, a właściwie Henri-Robert-Marcel Duchamp (ur. 28 lipca 1887 w Blainville-Crevon, zm. 2 października 1968 w Neuilly-sur-Seine) był francuskim malarzem i szachistą. Marcel Duchamp pochodził z rodziny artystów: był bratem rzeźbiarza Raymonda Duchamp-Villona malarza fowisty, rysownika i grawera Jacques’a Villona i malarki Suzanne Duchamp. Po raz pierwszy wystawiał swoje dzieła w 1909 na Salonie Niezależnych i Salonie Jesiennym w Paryżu. Początkowo obracał się w kręgu fowistów, nawiązywał też do Cézanne’a, symbolizmu i kubizmu. Od połowy lat 30. współpracował z surrealistami, uczestnicząc w ich wystawach. W 1942, podczas okupacji Paryża przez Niemców, osiadł na stałe w Nowym Jorku, a trzynaście lat później otrzymał amerykańskie obywatelstwo. TWÓRCZOŚĆ DUCHAMPA Wczesne prace Duchampa były głównie postimpresjonistyczne. Eksperymentował z klasycznymi technikami oraz tematami takimi jak kubizm oraz fowizm. Zapytany kiedyś o inspiracje, któr

Sztuka ludowa. Na szkle malowane- Ewelina Pęksowa

Ewelina urodziła się 18 października 1928 r. w Zakopanem w góralskiej rodzinie. Jej ojciec Stanisław Zubek był sławnym producentem nart tzw. „zubków”. W 1939 roku ukończyła zakopiańskie gimnazjum „Szarotka”. Jeszcze przed wojną poznała swojego przyszłego męża, starszego od niej o 9 lat Władysława Pęksowa. W czasie okupacji działał w konspiracji i ukrywał się w Krakowie. W 1944 r. pobrali się pod fałszywym nazwiskiem Wojdyna. Po wojnie wrócili do Zakopanego. W tym czasie Ewelina pomagała ojcu w produkcji nart, szyła swetry i czapki dla narciarzy czy zajmowała się ogrodem. W 1964 r. zaczęła się jej historia ze sztuką. Zaczęła od rzeźbienia w drewnie. Tworzyła ikony. Zawsze zostawiała słoje, bo według niej nadawały obrazowi swój wyraz. Dwa lata później przeszła na malowanie na szkle. Jej sztuka zyskała wielką sławę w kraju i za granicą, a oryginalny styl malowania wyróżnia ją zdecydowanie spośród innych malarzy ludowych. Od 1973 r. brała udział w kilkudzies

Obrazy Pieta Mondriana

Piet Mondrian urodził się w 1872 w Holandii. Przez jakiś czas był nauczycielem rysunku, jednak to mu nie wystarczało. Postanowił opuścić dom rodzinny i udać się do Amsterdamu, gdzie zapisał się na Akademię Sztuk Pięknych (Rijksakademie). W pierwszym okresie swojej tw órczości Mondrian malował przede wszystkim pejzaże. Jednym z najważniejszych motywów znajdujących się na jego pracach było drzewo.  Piet Mondrian, Czerwone drzewo, olej na pł ótnie, źródło: Gemeentemuseum Na powyższym obrazie od razu rzuca nam się w oczy zestawienie kolorów. Połączenie żywych barw drzewa z posępnymi tła pasuje tu do siebie. Wszystko oddziałuje jako całość. Ważnym i przełomowym momentem w życiu Pieta Mondriana było zamieszkanie w Paryżu. Malarz związał się tam z ruchem kubistycznym, który mocno wpłynął na jego sztukę. Odnalazł nowe   źródło inspiracji - miasto, plakaty, ulice sprowadzane do najprostszych form. Na obrazie "Still Life with Gingerpot I" dos