Przejdź do głównej zawartości

Krytycznym okiem o serialach telewizyjnych


Seriali aktualnie mamy wiele do wyboru. Tysiące kanałów telewizyjnych a na każdym tysiące różnych seriali, co jeden o innej tematyce. Emitowane w określonych cyklach (np. co tydzień lub codziennie) o określonych godzinach.

Seriale telewizyjne, czym są i co z nami robią?


Wielu ludzi lubi sobie zasiąść przed telewizorem i dowiedzieć się co zje na lunch Mike w 1564. odcinku i jak wpłynie to na jego życie lub zatopić się w innych seriach, w których jesteśmy zainteresowani. Czujemy się zrelaksowani, nie przejmujemy się żadnymi obowiązkami przez te 30 min. lub więcej. Każdy zawuaża pozytywne aspekty oglądania serialu (taki w końcu jest cel producenta-łatwy odbiór, wciągająca treść, wszystko byśmy czuli się zadowoleni), ale co z negatywnymi? One nie uciekają w las, oto i one. Seriale mają zgubny wpływ na kształtowanie osobowości człowieka. Seriale a może właściwie "złodzieje czasu"? Przeciętny Polak spędza przed telewizorem 4 godz. i 36 min. dziennie czyli prawie 6 dni w miesiącu. 6 dni, które mogliśmy przeznaczyć na rozwijanie swojej pasji, spotkania ze znajomymi. W zamian za to zaspokoiliśmy tylko swoją serialową ciekawość. Ta ciekawość coraz bardziej nas pochłania, oglądamy seriali coraz więcej a zarazem czujemy się coraz to gorzej, bo jak wiadomo, człowiek czuje się o wiele lepiej gdy wypełnia swoje zainteresowania, ma kontakt z ludźmi, uprawia jakąkolwiek aktywność fizyczną. I to powie każdy. Bo w zdrowym ciele - zdrowy duch! Przechodząc do kolejnego aspektu... co z naszymi obyczajami ? W wielu domach rodzinna atmosfera uciekła przed telewizor. Żadne spotkanie rodzinne nie może odbyć się bez jego udziału. W dodatku zwróćmy uwagę w jaki sposób seriale programują nam nasze życie. Spieszymy się, często rezygnujemy z ważnych rzeczy tylko po to, by na określoną godzinę zdążyć obejrzeć ulubionego tasiemca. Nie wspominając o tym jak wpływają takie na młodych ludzi. U takich seriale powodują ciekawość, brak jej zaspokojenia przeradza się  w gniew i inne negatywne emocje. Pozbawione wzorców moralnych - nie uczą i prowadzą do zobojętnienia młodego człowieczka na prawdziwe wartości życia. Oczywiście oprócz tego dochodzi szkodliwe oddziałowywanie na oczy przez długotrwałe oglądanie, bóle głowy i inne. Podsumowując: Czy seriale to owoc zakazany i powinniśmy ich unikać jak najbardziej? Nie musimy, ale przy oglądaniu takich pamiętajmy co to umiar oraz pamiętajmy że to my rządzimy naszym życiem, to my piszemy nasz grafik-nie serial.




Arkadiusz Roch

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Dzieła Marcela Duchampa

KIM BYŁ MARCEL DUCHAMP? Marcel Duchamp, a właściwie Henri-Robert-Marcel Duchamp (ur. 28 lipca 1887 w Blainville-Crevon, zm. 2 października 1968 w Neuilly-sur-Seine) był francuskim malarzem i szachistą. Marcel Duchamp pochodził z rodziny artystów: był bratem rzeźbiarza Raymonda Duchamp-Villona malarza fowisty, rysownika i grawera Jacques’a Villona i malarki Suzanne Duchamp. Po raz pierwszy wystawiał swoje dzieła w 1909 na Salonie Niezależnych i Salonie Jesiennym w Paryżu. Początkowo obracał się w kręgu fowistów, nawiązywał też do Cézanne’a, symbolizmu i kubizmu. Od połowy lat 30. współpracował z surrealistami, uczestnicząc w ich wystawach. W 1942, podczas okupacji Paryża przez Niemców, osiadł na stałe w Nowym Jorku, a trzynaście lat później otrzymał amerykańskie obywatelstwo. TWÓRCZOŚĆ DUCHAMPA Wczesne prace Duchampa były głównie postimpresjonistyczne. Eksperymentował z klasycznymi technikami oraz tematami takimi jak kubizm oraz fowizm. Zapytany kiedyś o inspiracje, któr

Sztuka ludowa. Na szkle malowane- Ewelina Pęksowa

Ewelina urodziła się 18 października 1928 r. w Zakopanem w góralskiej rodzinie. Jej ojciec Stanisław Zubek był sławnym producentem nart tzw. „zubków”. W 1939 roku ukończyła zakopiańskie gimnazjum „Szarotka”. Jeszcze przed wojną poznała swojego przyszłego męża, starszego od niej o 9 lat Władysława Pęksowa. W czasie okupacji działał w konspiracji i ukrywał się w Krakowie. W 1944 r. pobrali się pod fałszywym nazwiskiem Wojdyna. Po wojnie wrócili do Zakopanego. W tym czasie Ewelina pomagała ojcu w produkcji nart, szyła swetry i czapki dla narciarzy czy zajmowała się ogrodem. W 1964 r. zaczęła się jej historia ze sztuką. Zaczęła od rzeźbienia w drewnie. Tworzyła ikony. Zawsze zostawiała słoje, bo według niej nadawały obrazowi swój wyraz. Dwa lata później przeszła na malowanie na szkle. Jej sztuka zyskała wielką sławę w kraju i za granicą, a oryginalny styl malowania wyróżnia ją zdecydowanie spośród innych malarzy ludowych. Od 1973 r. brała udział w kilkudzies

Obrazy Pieta Mondriana

Piet Mondrian urodził się w 1872 w Holandii. Przez jakiś czas był nauczycielem rysunku, jednak to mu nie wystarczało. Postanowił opuścić dom rodzinny i udać się do Amsterdamu, gdzie zapisał się na Akademię Sztuk Pięknych (Rijksakademie). W pierwszym okresie swojej tw órczości Mondrian malował przede wszystkim pejzaże. Jednym z najważniejszych motywów znajdujących się na jego pracach było drzewo.  Piet Mondrian, Czerwone drzewo, olej na pł ótnie, źródło: Gemeentemuseum Na powyższym obrazie od razu rzuca nam się w oczy zestawienie kolorów. Połączenie żywych barw drzewa z posępnymi tła pasuje tu do siebie. Wszystko oddziałuje jako całość. Ważnym i przełomowym momentem w życiu Pieta Mondriana było zamieszkanie w Paryżu. Malarz związał się tam z ruchem kubistycznym, który mocno wpłynął na jego sztukę. Odnalazł nowe   źródło inspiracji - miasto, plakaty, ulice sprowadzane do najprostszych form. Na obrazie "Still Life with Gingerpot I" dos