KIM BYŁ
MARCEL DUCHAMP?
Marcel Duchamp, a właściwie Henri-Robert-Marcel Duchamp (ur.
28 lipca 1887 w Blainville-Crevon, zm. 2 października 1968 w Neuilly-sur-Seine)
był francuskim malarzem i szachistą. Marcel Duchamp pochodził z rodziny
artystów: był bratem rzeźbiarza Raymonda Duchamp-Villona malarza fowisty,
rysownika i grawera Jacques’a Villona i malarki Suzanne Duchamp. Po raz
pierwszy wystawiał swoje dzieła w 1909 na Salonie Niezależnych i Salonie Jesiennym
w Paryżu. Początkowo obracał się w kręgu fowistów, nawiązywał też do Cézanne’a,
symbolizmu i kubizmu. Od połowy lat 30. współpracował z surrealistami,
uczestnicząc w ich wystawach. W 1942, podczas okupacji Paryża przez Niemców,
osiadł na stałe w Nowym Jorku, a trzynaście lat później otrzymał amerykańskie
obywatelstwo.
TWÓRCZOŚĆ
DUCHAMPA
Wczesne prace Duchampa były głównie postimpresjonistyczne.
Eksperymentował z klasycznymi technikami oraz tematami takimi jak kubizm oraz
fowizm. Zapytany kiedyś o inspiracje, które w tamtym momencie były dla niego
znaczące, Duchamp wskazywał prace symbolisty Odilona Redon, którego podejście
do sztuki nie było pozornie antyakademickie, lecz całkiem indywidualne.
Marcel Duchamp był entuzjastą szachów, poznając tajniki tej
gry w domu rodzinnym. W najbardziej aktywnym pod względem sportowym okresie
swojego życia (lata 1922–1933) uczestniczył w wielu turniejach krajowych i
międzynarodowych, osiągając liczne sukcesy, m.in. III m. w Brukseli (1923), I
m. w Rouen (1924), I m. w Hyeres (1928) oraz I m. w Nicei (1928). W 1925 r.
francuska federacja szachowa przyznała mu tytuł mistrza. Wielokrotnie startował
w finałach indywidualnych mistrzostw Francji. Pomiędzy 1928 a 1933 r. był
również czterokrotnym uczestnikiem szachowych olimpiad.
Duchamp stworzył grupę Société Anonyme w 1920 r. razem z
Katherine Sophie Dreier i Manem Rayem. Był to początek trwającego całe jego
życie zaangażowania w handel sztuką oraz kolekcjonowanie sztuki. Grupa ta
gromadziła dzieła sztuki współczesnej oraz aranżowała wystawy sztuki i wykłady
w latach 20. i 30.
DZIEŁA
DUCHAMPA
„Fontanna” to jedna z
najsłynniejszych, a jednocześnie najbardziej skandalicznych ekspozycji
autorstwa Marcela Duchampa. Dzieło zostało pokazane w 1917 roku na wystawie
Stowarzyszenia Artystów Niezależnych w Nowym Jorku i – oczywiście – wywołało
szok. Był to bowiem zwyczajny pisuar umiejscowiony na cokole i podpisany jako
„Fontanna”. Jednocześnie kompozycja ta zainicjowała ogólną dyskusję nad istotą
sztuki.
Obraz olejny Marcela Duchampa „Akt schodzący po schodach nr 2” (Nu descendant un escalier n° 2)
wzbudził po swojej premierze spore kontrowersje, a także stał się obiektem
kpin. Prezydent USA, Theodore Roosevelt, po obejrzeniu dzieła stwierdził, że
dywanik w jego łazience ma większe walory artystyczne i dekoracyjne niż dzieło
Duchampa. Artysta nie mógł też pocieszyć się pozytywną opinią kolegów po fachu
– zarówno znajomi futuryści, jak i kubiści odrzucili obraz, jako
bezwartościowy, odmawiając mu miejsca na wystawie Salon Niezależnych (1912
rok).
Oryginalny obraz – ten namalowany przez Leonarda da Vinci
(zobacz) – przedstawia postać, której uśmiech został gromadnie okrzyknięty
„najbardziej zagadkowym”. Równie zagadkowy jest tytuł słynnej Giocondy z
wąsami, autorstwa Marcela Duchampa – L.H.O.O.Q.
Jeśli zostanie odczytany po francusku, to będzie mu towarzyszyć wstępujący na
twarz czytającego rumieniec. Artysta ukrył bowiem pod tymi literami zdanie
„Elle a chaud au cul” , które oznacza dosłownie „ona ma gorący tyłek”. I to
jest dopiero wyzwanie dla nałogowych interpretatorów. A może wskazówka…
Wulgarne określenie kobiety, czy zwrócenie uwagi na rzekomy homoseksualizm da
Vinci?
Mimo upływu ponad 50 lat od śmierci Duchampa, jego postać i
wpływ na sztukę współczesną uważane są za kontrowersyjne. Można łatwo
stwierdzić, że poprzez głównie zaakceptowanie ready-mades* wszystko w sztuce
obecnie uchodzi.
*Ready-made (fr.
objet trouvé, 'gotowy przedmiot') – pojęcie z dziedziny sztuki, opisujące
przedmiot stanowiący dzieło sztuki lub będący częścią dzieła sztuki, który
został utworzony z przedmiotu codziennego użytku lub z odpadków. Użycie takiego
przedmiotu w kontekście innym niż ten, do którego został przeznaczony, nadaje
mu inny sens.
Paulina Pijewska
Źródła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Marcel_Duchamp
http://eszkola.pl/jezyk-polski/fontanna-2132.html
http://wypracowania.pl/wypracowania/marcel-duchamp-akt-schodzacy-po-schodach-nr-2-opis-interpretacja-i-analiza
http://sztukatulka.pl/index.php/2011/03/25/gdyby-babcia-miala-wasy/
Paulina Pijewska
Źródła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Marcel_Duchamp
http://eszkola.pl/jezyk-polski/fontanna-2132.html
http://wypracowania.pl/wypracowania/marcel-duchamp-akt-schodzacy-po-schodach-nr-2-opis-interpretacja-i-analiza
http://sztukatulka.pl/index.php/2011/03/25/gdyby-babcia-miala-wasy/
Komentarze
Prześlij komentarz