Przejdź do głównej zawartości

Obrazy Pieta Mondriana



Piet Mondrian urodził się w 1872 w Holandii. Przez jakiś czas był nauczycielem rysunku, jednak to mu nie wystarczało. Postanowił opuścić dom rodzinny i udać się do Amsterdamu, gdzie zapisał się na Akademię Sztuk Pięknych (Rijksakademie). W pierwszym okresie swojej twórczości Mondrian malował przede wszystkim pejzaże. Jednym z najważniejszych motywów znajdujących się na jego pracach było drzewo. 


Piet Mondrian, Czerwone drzewo, olej na płótnie, źródło: Gemeentemuseum



Na powyższym obrazie od razu rzuca nam się w oczy zestawienie kolorów. Połączenie żywych barw drzewa z posępnymi tła pasuje tu do siebie. Wszystko oddziałuje jako całość.




Ważnym i przełomowym momentem w życiu Pieta Mondriana było zamieszkanie w Paryżu. Malarz związał się tam z ruchem kubistycznym, który mocno wpłynął na jego sztukę. Odnalazł nowe  źródło inspiracji - miasto, plakaty, ulice sprowadzane do najprostszych form.
Na obrazie "Still Life with Gingerpot I" dostrzegamy wyraźne odrzucenie reguł perspektywy i geometryczne uproszczenie elementów kompozycji, czyli własnie kubinizm.




Piet Mondrian. Still Life with Ginger Jar II, 1911/12, źródło:Gemeentemuseum




Ze względu na chorobę ojca artysta został zmuszony do powrotu w rodzinne strony, gdzie dalej szukał nowych inspiracji.
Przekroczył granicę kubinizmu i zbliżył się do abstrakcji.




Piet Mondrian. Composition No.10 (Pier and Ocean), żródło: Rijksmuseum Kröller-Müller





Od razu widać, że na powyższym obrazie Piet Mondrian ograniczył się tylko do bieli i czerni. Bardzo ciekawe jest to, że artysta wykorzystał rzadką inspirację, mianowicie pierwiastek męski (pion, las) i żeński (poziom, morze), co widzimy na dziele.
W 1916 roku malarz otrzymał propozycję dołączenia do grupy i czasopisma „De Stijl”, którą przyjął. Według Mondriana idea była prosta – działanie świata polegało na zasadzie przeciwieństw.

W 1919 artysta powrócił do Paryża. Rok później wydał we Francji rozprawę teoretyczną „Neoplastycyzm”. Jego prace zaczęły się charakteryzować nagromadzeniem linii. Wydał mnóstwo obrazów, w których występowały jedynie kolory podstawowe i barwne linie, przeplatające się tak, aby tworzyły wrażenie ruchu.




Piet Mondrian, Kompozycja w czerwieni, błękicie i żółcieni, 1930. olej na płótnie, źródło; Gemeentemuseum





Piet Mondriana zmarł w 1944 roku w Nowym Jorku. Do dziś jest on znany najbardziej ze swojego dzieła namalowanego w 1930 r. pod tytułem "Kompozycja w czerwieni, błękicie i żółcieni". Natomiast jego ostatnim obrazem był "Broadway Boogie-Woogie".



Piet Mondrian. Broadway Boogie-Woogie. 1942-43., źródło:MoMA



Natalia Jackiewicz











Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Dzieła Marcela Duchampa

KIM BYŁ MARCEL DUCHAMP? Marcel Duchamp, a właściwie Henri-Robert-Marcel Duchamp (ur. 28 lipca 1887 w Blainville-Crevon, zm. 2 października 1968 w Neuilly-sur-Seine) był francuskim malarzem i szachistą. Marcel Duchamp pochodził z rodziny artystów: był bratem rzeźbiarza Raymonda Duchamp-Villona malarza fowisty, rysownika i grawera Jacques’a Villona i malarki Suzanne Duchamp. Po raz pierwszy wystawiał swoje dzieła w 1909 na Salonie Niezależnych i Salonie Jesiennym w Paryżu. Początkowo obracał się w kręgu fowistów, nawiązywał też do Cézanne’a, symbolizmu i kubizmu. Od połowy lat 30. współpracował z surrealistami, uczestnicząc w ich wystawach. W 1942, podczas okupacji Paryża przez Niemców, osiadł na stałe w Nowym Jorku, a trzynaście lat później otrzymał amerykańskie obywatelstwo. TWÓRCZOŚĆ DUCHAMPA Wczesne prace Duchampa były głównie postimpresjonistyczne. Eksperymentował z klasycznymi technikami oraz tematami takimi jak kubizm oraz fowizm. Zapytany kiedyś o inspiracje, któr

Sztuka ludowa. Na szkle malowane- Ewelina Pęksowa

Ewelina urodziła się 18 października 1928 r. w Zakopanem w góralskiej rodzinie. Jej ojciec Stanisław Zubek był sławnym producentem nart tzw. „zubków”. W 1939 roku ukończyła zakopiańskie gimnazjum „Szarotka”. Jeszcze przed wojną poznała swojego przyszłego męża, starszego od niej o 9 lat Władysława Pęksowa. W czasie okupacji działał w konspiracji i ukrywał się w Krakowie. W 1944 r. pobrali się pod fałszywym nazwiskiem Wojdyna. Po wojnie wrócili do Zakopanego. W tym czasie Ewelina pomagała ojcu w produkcji nart, szyła swetry i czapki dla narciarzy czy zajmowała się ogrodem. W 1964 r. zaczęła się jej historia ze sztuką. Zaczęła od rzeźbienia w drewnie. Tworzyła ikony. Zawsze zostawiała słoje, bo według niej nadawały obrazowi swój wyraz. Dwa lata później przeszła na malowanie na szkle. Jej sztuka zyskała wielką sławę w kraju i za granicą, a oryginalny styl malowania wyróżnia ją zdecydowanie spośród innych malarzy ludowych. Od 1973 r. brała udział w kilkudzies