Przejdź do głównej zawartości

Czy reklama jest lustrem kultury?



Osobiście uważam, że reklama jest lustrem kultury. Każda reklama ma swojego adresata, których możemy różnie dzielić np. jeśli chodzi o używanie produktów. Są ci którzy są profesjonalistami i np. szukają najlepszego komputera tudzież aparatu fotograficznego na rynku. W tym przypadku reklama ma za zadanie przekonać klienta do wybrania ich produktu aniżeli produktu konkurencji . Drugą grupą kupujących są zwykli ludzie którzy nie są w temacie danego produktu. To właśnie dla takich konsumentów są puszczane reklamy w telewizji. Produkt ma zachęcić i zainteresować. W takich reklamach łatwo zobaczyć inspirację naszą kulturą. Szczególnie my Polacy lubimy się utożsamiać z celebrytami , najlepiej to pokazuje kampania reklamowa Play  , która jest oparta na reklamowaniu się najróżnejszymi osobistościami. Przecież każdy chciałby mieć takie same rzeczy jak piłkarze, piosenkarze, aktorzy itp. Ludzie lubią też mieć zaufanie do danego produktu. Tego triku używają często producenci past do zębów, nieraz zetknęliśmy się z charakterystycznym

 •90% dentystów używa pasty

, albo jeśli chodzi o inne produkty:  szampony ,kawy, jogurty itp.

* Udoskonalona formuła

* Z najlepszego mleka

* Jeszcze bardziej puszyste

* Naturalne

* 100% czegoś tam


Podsumowując, reklama jest lustrem kultury, ponieważ to my jesteśmy używani do różnicowania produktów. Każda reklama jest robiona pod oczekiwania konsumenta i to ona najlepiej go pokazuje.


 




















Damian Jędrycha

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Dzieła Marcela Duchampa

KIM BYŁ MARCEL DUCHAMP? Marcel Duchamp, a właściwie Henri-Robert-Marcel Duchamp (ur. 28 lipca 1887 w Blainville-Crevon, zm. 2 października 1968 w Neuilly-sur-Seine) był francuskim malarzem i szachistą. Marcel Duchamp pochodził z rodziny artystów: był bratem rzeźbiarza Raymonda Duchamp-Villona malarza fowisty, rysownika i grawera Jacques’a Villona i malarki Suzanne Duchamp. Po raz pierwszy wystawiał swoje dzieła w 1909 na Salonie Niezależnych i Salonie Jesiennym w Paryżu. Początkowo obracał się w kręgu fowistów, nawiązywał też do Cézanne’a, symbolizmu i kubizmu. Od połowy lat 30. współpracował z surrealistami, uczestnicząc w ich wystawach. W 1942, podczas okupacji Paryża przez Niemców, osiadł na stałe w Nowym Jorku, a trzynaście lat później otrzymał amerykańskie obywatelstwo. TWÓRCZOŚĆ DUCHAMPA Wczesne prace Duchampa były głównie postimpresjonistyczne. Eksperymentował z klasycznymi technikami oraz tematami takimi jak kubizm oraz fowizm. Zapytany kiedyś o inspiracje, któr

Obrazy Pieta Mondriana

Piet Mondrian urodził się w 1872 w Holandii. Przez jakiś czas był nauczycielem rysunku, jednak to mu nie wystarczało. Postanowił opuścić dom rodzinny i udać się do Amsterdamu, gdzie zapisał się na Akademię Sztuk Pięknych (Rijksakademie). W pierwszym okresie swojej tw órczości Mondrian malował przede wszystkim pejzaże. Jednym z najważniejszych motywów znajdujących się na jego pracach było drzewo.  Piet Mondrian, Czerwone drzewo, olej na pł ótnie, źródło: Gemeentemuseum Na powyższym obrazie od razu rzuca nam się w oczy zestawienie kolorów. Połączenie żywych barw drzewa z posępnymi tła pasuje tu do siebie. Wszystko oddziałuje jako całość. Ważnym i przełomowym momentem w życiu Pieta Mondriana było zamieszkanie w Paryżu. Malarz związał się tam z ruchem kubistycznym, który mocno wpłynął na jego sztukę. Odnalazł nowe   źródło inspiracji - miasto, plakaty, ulice sprowadzane do najprostszych form. Na obrazie "Still Life with Gingerpot I" dos

Sztuka ludowa. Na szkle malowane- Ewelina Pęksowa

Ewelina urodziła się 18 października 1928 r. w Zakopanem w góralskiej rodzinie. Jej ojciec Stanisław Zubek był sławnym producentem nart tzw. „zubków”. W 1939 roku ukończyła zakopiańskie gimnazjum „Szarotka”. Jeszcze przed wojną poznała swojego przyszłego męża, starszego od niej o 9 lat Władysława Pęksowa. W czasie okupacji działał w konspiracji i ukrywał się w Krakowie. W 1944 r. pobrali się pod fałszywym nazwiskiem Wojdyna. Po wojnie wrócili do Zakopanego. W tym czasie Ewelina pomagała ojcu w produkcji nart, szyła swetry i czapki dla narciarzy czy zajmowała się ogrodem. W 1964 r. zaczęła się jej historia ze sztuką. Zaczęła od rzeźbienia w drewnie. Tworzyła ikony. Zawsze zostawiała słoje, bo według niej nadawały obrazowi swój wyraz. Dwa lata później przeszła na malowanie na szkle. Jej sztuka zyskała wielką sławę w kraju i za granicą, a oryginalny styl malowania wyróżnia ją zdecydowanie spośród innych malarzy ludowych. Od 1973 r. brała udział w kilkudzies